Viser innlegg med etiketten Gullkorn. Vis alle innlegg
Viser innlegg med etiketten Gullkorn. Vis alle innlegg

søndag 12. mai 2019

Uka som gikk


Det er lenge siden jeg har hatt et "uka som gikk" innlegg. Eller "uka som har gått" heter det kanskje... På søndag viste almanakken at det var en helt åpen uke, ikke en eneste ting som var planlagt den kommende uka. Ingenting som skulle skje, bare en vanlig hverdag. 


Da burde det være enkelt med en oppsummering, for da kunne jeg vært ferdig her og nå. Men som de fleste som har et liv skjønner, så står faktisk ikke alt en gjør i noen almanakk. Det aller meste av hva man bedriver tiden med står ikke skrevet noen steder. Det er den såkalte hverdagen. Hverdagen som kan bestå av både oppturer og nedturer. Forhåpentligvis flest oppturer, ellers kommer man langt ned i kjelleren om uka er preget av nedturer.


Så er det bare å ta fatt på det som har skjedd i uka som har vært. Ikke særlig spennende uke, men en god hverdagslig uke uten de store opp eller nedturene. Er ikke det ukene stort sett er?


MANDAG
For en dag, det var spådd snø, men her regnet det bare når jeg sto opp. På vei til jobb så begynte det å snø og det snødde mer eller mindre hele dagen. I alle fall i lufta, men det la seg ikke på bakken. Godt er det i og med at jeg har sommerdekk. Det har vel de fleste så langt ut i mai måned. Månedsoppgjøret er snart ferdig for min del, men i og med at jeg har halv dag på mandager så er det ikke alt jeg hadde tenkt å få til som jeg rekker. Skikkelig surt blås det ute, så det var godt å komme hjem for å fyre i ovnen etter jobb. Til tross for dårlig vær så ble det en runde rundt hengebrua på hundene. Dagens middag ble Amerikansk gryterett i pitabrød. Resten av kvelden ble det både klesvask og Viaplay titting, så nå er jeg og Patran ferdig med sesong 11 av Criminal Minds. 


TIRSDAG
Varmen kom delvis tilbake, det ble nå i det minste knapt to sifferet rødt når jeg dro hjem fra jobb. Sola tittet fram og det ble riktig så trivelig etterhvert. Middagen ble kylling fra Stange med bacon og urtesmør med asparges og fløtegratinerte poteter. Siden det var spådd regn seinere i uka la jeg i vei oppover Holleia med hundene i kveldinga. Bommet litt på veien, det vil si jeg trodde jeg hadde kommet inn på en sti, men den dukket ikke opp før etter en god stund. Dermed ble det en skikkelig runde på oss. Litt tv titting før det var å finne senga og gjøre seg klar til en ny arbeidsdag.


ONSDAG
Solskinn fra jeg sto opp og det ble utelunsj på jobb igjen. Det er godt når været tillater å sitte ute den halvtimen. Fredelig og en får dagens dose med D-vitamin. Etter at kattene hadde hver sine utenetter er de blitt riktig så flinke til å stille opp for å inn igjen når jeg roper på dem. 5 minutter også sitter de som perler på en snor på verandaen. I dag ble det pepperbiff, salat og rester av de fløtegratinerte potetene til middag. Turen med hundene gikk ut til Veme og tilbake. 


TORSDAG
Den varmen ble jammen kortvarig, for det lå snø på bakken i dag tidlig. Det snødde litt når jeg sto opp også, men det gikk forholdsvis raskt over til regn utover dagen. Og det fortsatte å bøtte ned utover ettermiddagen og kvelden. Hundene var kliss våte når jeg tok de inn når jeg kom fra jobb, så det var ikke noe mas om tur etter middagen. Jeg synes egentlig det var helt greit med karbonadesmørbrød og fyr i ovnen isteden. Men litt energi må man forbrenne, så jeg gikk i kjelleren der treningsbenken står. Tror vel ikke jeg har brukt den på et halvt års tid. Det er ikke ofte jeg bruker den når det er skiføre, da får en nok trening på skiturer. Men når det er bart så blir det mest gåturer og det gagner armene lite. Men nå skulle jeg altså prøve meg litt igjen. Jeg gikk for de vektene som var på den, men det var ikke mange gangene det holdt nå nei. Så det er bare å starte opp igjen med det. Bikinikropp eller ei, det er helt greit å ikke ha grevinneheng eller englevinger i alle fall!


FREDAG
Denne uka her har føltes som den var minst to uker lang. Det ble liksom aldri fredag eller noe håp om ei helg innen rekkevidde. Godt det bare er fire arbeidsdager neste uke igjen. Det hjelper godt på med noen helligdager i mai. Middagen i dag ble biff og pomfrikuler.  Det var absolutt påkrevet med en vask her også, og etterpå var det så opphold i regnværet at jeg lurte meg rundt om hengebrua. Satte på noen pledd og filleryer til vask i maskinen. Hadde egentlig tenkt å vente til pollenet var ferdig så de kunne tørke ute. Men når det er så nustrint at en fyrer i oven, da kan en like godt tørke dem inne. Det gikk helt fint uten at det kom noe regn. Når vi var inne igjen så kom det både den ene og den andre skura, så jeg har tydeligvis fortsatt litt makt over regnet når det ikke skal komme. Det er veldig sjelden jeg har dårlig vær på tur når jeg har planlagt det. Etter turen hadde jeg sjukt lyst på pistisjis og peanøtter, så da ble det en tur på Kiwi på Sokna. Det er der de har den beste pistisjisen.


LØRDAG
Helg og jeg våknet til regnvær. ikke bare litt ruskevær, men at det skikkelig rant i takrenna. Sånt regnvær som en har mest lyst til å bare dra dyna over hodet og bli i senga til sola titter fram. Men det går ikke når en har dyr, de forventer å komme ut for å få tisset litt og gjerne få litt mat også. Jeg sto opp og tente i ovnen, spiste frokost og leste litt i ei ny bok jeg har startet på.  Regnet ga seg og jeg tok turen rundt om kirka med hundene. Blås litt småsurt til tider, men med godt tempo holdt vi varmen. Etterpå ble det badekaret med ei bok, før turen gikk til Borgergrenda for en liten valpetitt og lufting av Chilli og Kjersti. En runde i Gullerudmarka, før det er is og peanøtter i kveld foran tv. Må nyte helga.


SØNDAG
Våknet med sola i øya og en svak vind inn av soveromsvinduet. Men fristet ikke så veldig å stå opp, så jeg lå en stund før det var på tide å lufte hunder og få seg litt mat. Med så fint vær så var det vel bare å vurdere egnede turmål for dagen. Når jeg kom ut så var det en rimelig sur kald vind som møtte oss. Da måtte det bli en litt hard oppoverbakketur som sto på tapetet. Man må jo holde varmen skal man vite.


Hvis du elsker noen, sett dem fri. 
Kommer de tilbake, er de dine. 
Kommer de ikke, har de heller aldri vært der.

torsdag 23. august 2018

"Før i tida"


Eg er født i 1971. Dette gjer meg gammal nok til å bruka uttrykket "før i tida". Det var mykje meir lyn og torden før i tida. Eller "torever" som det heiter på dialekt. Me vaks opp med innprenta respekt for dette ver-fenomenet. Det var ikkje reint få reglar me fekk inn med H-mjølka .

REGEL NR 1:
TREKK UT ABSOLUTT ALT AV LEDNIGAR I SAMTLIGE STIKKONTAKTAR I HEILE HUSET !

I praksis vart det sjølvsagt prioritert etter kva som var viktigast. TV,radio,kasettspelar,platespelar,panelovnar,lampettar osv. Mutter'n klarte vel denne runden på 40 sekund blank i sine glansdagar. Kjøleskap og fryseboks vart aldri kobla ut,for då kunne maten bli øydelagt i løpet av dei 34 minuttane det sto på som verst.
Eg forsto heller ikkje den gangen logikken i dette systemet. Men me hadde no kald mat i det minste.

REGEL NR 2:
IKKJE SNAKK I TELEFONEN !

Sjølvsagt hadde mutter'n gløymt å dra ut ledningen på telefonen. Den pleide ringa på det tidspunkt då me satt heile familien fordelt på ein halv kvadratmeter i sofaen midt i stova. Der satt me og talde antall sekund mellom lynet og tordenskrallet. Først lynet det og så talde alle med stille stemme.. 1-----2-----3 "RING-RING-RING!!!"-----( heile familien i taket)--- TORDENSKRALLET !!( heile familien i taket ein gang til)  Det var bestemor som ringte og lurte på om det tordna hos oss og. Ho ville stort sett berre nevna at me måtte trekka ut alle kontaktar og ikkje snakka i telefonen.
Mamma klarte for ein gangs skyld å ha ein kort telefonsamtale,etterfulgt av å røska ut telefonledningen på samme måte som eg hadde gjort om det skulle ha vore ein hoggorm i undiken min. Etterpå fortalte ho oss om kor farlig det var å snakka i telefonen under tordenver.
Me respekterte dette og synest at mutter'n var litt lite lur som nettopp hadde snakka i telefonen.

REGEL NR 3: IKJE SITT NÆRME VINDUET!

Me vart på eit tidleg tidspunkt informert om dette ,og satt lydige i fosterstilling midt på golvet i den tru at me kunne verta blinde og evt dø berre av å sjå ut.

REGEL NR 4: DET ER TRYGGAST Å SITTA I BILEN

Det var ein logisk regel. Bilar har nemleg gummihjul som gjer at lynet ikkje vert farleg.
Medan me satt midt på golvet i stova utan telefonforbindelse,tv,radio( men med tilgang på kald mat) var det likevel aldri aktuelt med ein evakueringsplan ut i bilen.
Sjølv om den var tryggaste plassen....

REGEL NR 5: DET ER IKKJE SMART Å VERA UTE I BÅT!

Me hadde båten i naustet,så det var ikkje ei aktuell problemstilling for oss.

REGEL NR 6: IKKJE STÅ UNDER HØGE TING!

Det var sikkert derfor me satt i stova og ikkje sto oppreist.

REGEL NR 7: HA ALLTID LOMMELYKT TILGJENGELIG !

REGEL NR 8: HA ALLTID BATTERI SOM VIRKAR I LOMMELYKTA !

REGEL NR 9: HA ALLTID LYSPÆRE SOM VIRKAR I LOMMELYKTA

I forkant av regel nr 7,8 og 9, var strømmen gått. Det var her pappa måtte trø til. Sjølv om samtlige hus i kommunen var mørklagt,så insisterte han på å sjekka sikringane i vårt sikringsskap .
Han veiva rundt i mørket med ei lommelykt uten batteri eller pære mens han tømte innhold frå 5-6 skuffer og skap utover golvet på jakt etter reservedelar. Det gjorde det ikkje lettare for han at han brant seg på fyrstikkene ca kvart 4 sekund. Kvart 4 sekund lærte me eit nytt banneord. Så kom mamma på at det sto to skt nedstøva stearinlys på bordet. Dei var egentlig til pynt ( det var derfor dei var nedstøva) , men det fekk heller gå sia det var krise.

REGEL NR 10: HA ALLTID RIKELIG MED SIKRINGAR I RESERVE!

REGEL NR 11: KAST GAMLE SIKRINGAR!

Inne sikringskapet vårt låg det ei god blanding av reservesikringar og gamle øydelagde sikringar.
Stort sett hadde Fusa Kraftlag fått strøm fram til huset vårt på det tidspunkt der fattern hadde skrudd ut samtlige sikringar og blanda dei godt med dei han hadde skrudd ut forrige gang han mista boremaskina oppi badekaret.

Derfor var vårt hus det einaste mørklagte i heile kommunen i fleire timar etter siste lynnedslag.



REGEL NR 12: IKKJE SPØR PAPPA OM HAN SNART FÅR STRØMMEN PÅ IGJENN!

Me talde sekundar frå lyden av sikring som traff golvet til utbruddet frå fattern. 
Ofte var det nede i 1 sekunds intervall. Som det sikkert skjønar,så var lyn og torden ikkje til å spøka med. ( ikkje pappa heller) Mens fattern surra rundt nede i mørket nede i kjellaren,sat me oppe og tenkte på alle som no kunne sjå på tv. I bakhovet låg historiane om mannen som hadde dødd fordi han satt i vinduet og snakka i telefonen mens han såg på tv og hold ei 5 meter lang jernstang i hånda.

Om me var ekstra heldige så kom dette uværet natt til søndag. Då kunne ikkje pappa kjøpa nye sikringar eller batteri til lommelykta før mandag. Heldigvis vart det lyst søndagsmorgonen og. Då hadde me mykje lunka mat. Både i kjøleskapet og i fryseboksen. Pappa fant 4 pakkar 5ampere-sikringar, 3 pakkar 10ampere og 8 med 16ampere. Alle låg innanfor ein 2 meter radius frå sikringskapet. Seinare etterforskning viste at ingen av sikringane våre hadde nokon gang røke kvelden før. Det var aldri nokon som ringte til oss om søndagen.


Mandagen kom ,og mutter'n huska å plugga telefonledningen i veggen igjenn. Ho ringte til bestemor og fortalte at me hadde ein del mat som måtte etast opp. Omlag 11 kg seifilet,31 makrell, 6 kg hjortekjøt,9 pakkar grønnsakblanding ,13 brød, 8 pølsebrød( to kvar påse)og 4 kg tyttebær frå ferien 1979. I tilleg kom ca 6 gamle isboksar med udefinert innhold. Mest truleg middagsrestar.
Bestemor kunne godt tenka seg ein halv makrell.


På bygda kom historiane som bygde opp under frykten og respekten rundt lyn og torden. Hos ein nabo hadde det stått gnistar ut av stikkontakten i stova. Oppe i skogen hadde lynet slått ned i eit tre. ( eg tenkte at egvar glad me ikkje hadde tre på taket på huset vårt) Nils'n sin telefon virka ikkje før på torsdag! ( evt det var då han huska å plugga den i veggen att) Pappa reiste på butikken og kjøpte batteri og lyspærer til lommelykta si og la det innerst i ei skuffe. "Då veit eg kor det er når eg har brukt for det" ,sa han. I dag skriv me 2013 og tanken har fortsatt ikkje slått han å ha ei komplett lykt liggjande i sikringskapet.

Sjølv har eg klart å avdramatisera dette med lyn og torden litt. Sjølv om det lynar og tordnar med 0,5sekunds mellomrom,så lar eg meg ikkje stoppa av litt ruskevær når eg kan gjera det eg likar best. 
Nemleg å ta 970 meter skøyteledning ,tv,telefon,eit vindu og ei flaggstang med meg ut i båten!


Svaleungene samlet for flygetrening før den lange sydenferden...

fredag 16. februar 2018

Lykkehaven


Der det er sorg, har det vært glede...


Livet blir det du gjør det til!


Nyt hver dag – for du kommer aldri til å være så ung igjen!
Ta tak i dine drømmer, ta tak i dem du elsker.
Lytt til hjertet og ikke fornuften, for hjertet tar deg med til magiske steder.
Opplev heller hverdagsmagien, enn hverdagsstrevet.


Husk at det er ditt liv, og at dine valg blir ditt liv!
Du ga meg den største glede. Og den dypeste sorg. Og jeg står rikere tilbake. Jeg er enig i at tiden kan lege alle sår, men det gjør den når man tør gå veien til gleden gjennom sorgen. Jeg har grått, jeg har skreket og jeg har famlet i mørke – til jeg fant veien ut. Til livet igjen...


Alt som gir glede, har også et frø til et savn. Det er kjærlighetens pris. Vi kan velge å nyte kjærligheten så lenge vi har den, om den blir der for en kort eller lang stund. Det finnes uansett ingen garanti. Og det å elske, er å leve!


Men ofte er det slik at når mennesker får hverandre, blir et par og kanskje har levd sammen i mange år, så glemmer de hvor verdifull personen er og begynner å ta den for gitt. Det vanner ikke kjærligheten!


Ha ei riktig god helg!

fredag 19. januar 2018

Ha en flott helg!


En gammel og sliten hund vandret inn i hagen. Jeg kunne se fra halsbåndet og den gode magen at han hadde et hjem. Han fulgte meg inn i huset, ned gangen, og falt i søvn på sofaen. Datteren min syntes det var ok så vi lot han sove. En time senere gikk hunden til døra og jeg slapp han ut. Neste dag var han tilbake, inntok posisjon i sofaen og sov en time. Dette fortsatte i flere uker. Nysgjerrig som jeg er hektet jeg på en lapp på halsbåndet: » Hver ettermiddag kommer hunden din til huset mitt og tar seg en blund. Selv om det er greit for meg vil jeg være sikker på at det er ok for deg». Neste dag kom hunden tilbake med en ny lapp hektet på halsbåndet: «Han bor i et hjem med ti barn – han prøver nok bare å ta igjen litt søvn. Kan jeg bli med han i morgen?»


Ha en utrolig flott helg!

onsdag 10. januar 2018

Men vi hade inte miljötänk...


Jag skulle betala på mataffären nyligen och den unga kassörskan föreslog att jag skulle ta med mina egna kassar eftersom plastpåsar inte är bra för miljön. Jag bad om ursäkt och förklarade att vi inte hade det här miljötänket i våra dagar. Kassörskan svarade att det är problemet. "Er generation brydde sig inte tillräckligt för att bevara miljön till kommande generationer." Hon hade förstås rätt i en sak - vår generation hade inte miljötänket på "vår tid" 


Men vad hade vi i vår tid? Efter långt funderande och sökande djupt i min  egen själ insåg jag vad vi hade.. Då hade vi mjölkflaskor som vi lämnade tillbaka, läskflaskor som vi pantade. Butiken skickade tillbaka dem till tillverkaren, som tvättade dem och återanvände. Så de var verkligen återanvända flera gånger. Men vi hade inte miljötänk. 


Vi gick i trappor för vi hade inte hiss eller rulltrappor i alla affärer, skolor och företagsbyggnader. Vi gick till affären för att handla och vi tog inte bilen varje gång vi skulle förflytta oss några hundra meter.  Men kassörskan har rätt, vi hade inget miljötänk. 


Då, tvättade vi blöjor för att det inte fanns engångsblöjor. Vi torkade våra kläder på linor, inte i ett energiförbrukande monster. Sol och vindkraft torkade våra kläder på vår tid. Barnen ärvde kläder från sina syskon, inte alltid det senast märket. Men kassörskan hade rätt, vi hade inte miljötänket då. 


På den tiden hade vi en enda TV eller radio i hemmet, inte en i varje rum. Tv:n hade en liten skärm ungefär som en näsduk - inte som halva Gotland. I köket blandade, vispade vi alltid för hand, vi hade inte maskiner som gjorde allt åt oss. När vi packade sköra saker i paket använde vi gamla tidningar att skydda dem, vi hade inte bubbelplast eller styrénkuddar. På den tiden startade vi aldrig en bensinslukande motor bara för att klippa gräset, vi sköt gräsklipparen för hand. Vi motionerade genom att arbeta så vi behövde inte gå till ett gym som använder elmaskiner såsom löpband,  trappmaskiner mm. Men kassörskan hade rätt, vi hade inte miljötänket då. 


Vi drack vatten från kranen istället för att använda en plastmugg eller flaska varje gång. Vi fyllde våra bläckpennor med bläck när de tog slut istället för att köpa en ny. Vi ersatte rakblad i rakhyveln istället för att kasta hela hyveln bara för att bladet är slött. Men vi hade inte miljötänket då. 


På den tiden åkte folk buss, barnen cyklade eller gick till skolan istället för att göra föräldrarna till en taxirörelse (öppen 24 timmar) Vi hade ett eluttag i varje rum istället för ett dussintal uttag i en förgrening. VI behövde inte ha en datoriserad pryl som skickar datasignaler 2000 mil ut i rymden för att hitta närmsta pizzeria. Är det inte lite sorgligt hur dagens generation beklagar sig över hur slösaktiga den äldre generationen var bara för att vi inte hade "miljötänk"?



torsdag 5. oktober 2017

Høstens første frostnatt


Kommer de hit over tro?


Jeg hadde en ørliten misstanke når jeg luftet hundene til kvelds i går at det kom til å bli kaldt om natta. Og det stemte. I dag tidlig når jeg sto opp var det to kuldegrader og hvitt rim over alt.


Da er det fristende å gjøre som fuglene, ta vingene fatt og dra sørover.


Eller bli værende å nyte høsten og alt hva den bringer med seg. Det er egentlig en herlig tid framover, om det ikke regner. Men jeg er redd vi får en tidlig vinter i år, men det blir ikke mye snø. Bare is og holke eller snøslaps og kline.


Det er litt i tidligste laget, jeg venter jo fortsatt på den gode varme sommeren...


Sothønene var litt for langt unna til at det ble noe særlig bra. Nesten like vanskelige å ta bilde av som svarte hunder på litt avstand.


Svaneungene holder seg sammen med den ene av foreldrene ennå. Den andre så jeg ikke noe til.


Snart like store, men fargen skiller dem ennå en god stund.


Kjekt med lang hals og nebb om man klør litt på ryggen.


Mor og barn


Mens andre er mer opptatt av mat.


Det er jo ikke så lenge til isen legger seg langs kanten av fjorden.


Fult kveldsstell


I morgen er det helg, og Merethe tar seg en tur hjem. Da gjenstår det bare å ønske Marius en god jakt.